Szereg naturalnego drewna jest doskonałym materiałem do produkcji mebli, wyposażenia i skrzydeł drzwi. Ma jednak znaczną wadę - wysoką cenę. Produkty wykonane z różnych kompozytów, wykończone okleiną, stanowią alternatywę dla koneserów klasycznego stylu. Nawet doświadczony cieśla nie będzie w stanie od razu odróżnić ich od litego drewna.
Co to jest fornir
Fornir drewniany został wydany w Europie w XIX wieku. Pierwszy wydał go w Niemczech. Ciągłe cienkie płótna wycięto z dużych kłód i kłód na maszynach. Ich powierzchnia zachowała wszystkie naturalne właściwości i naturalny niepowtarzalny wzór. Grubość powstałej płyty wynosi od 1 do 12 mm, w zależności od metody produkcji, gatunków drewna.
Z czasem maszyny zostały ulepszone, co pozwoliło uzyskać różne rodzaje materiałów. Nazwa została mu przypisana po niemiecku: w tłumaczeniu „fornir” oznacza „zrębki”.
Cienkie drewniane płótna stały się darem niebios dla stolarzy, mistrzów instrumentów muzycznych. Osłonili puste miejsca od tanich ras i stworzyli rzeczy, które są nie do odróżnienia na zewnątrz od ścięcia z całych kłód.
Rodzaje materiałów
Istnieje kilkaset gatunków drzew odpowiednich do produkcji fornirów o różnych fakturach, kolorach i fakturach. Materiały mogą być białe, kremowe, jasnobrązowe, czekoladowe, złote, karmelowe, fioletowe, jaskrawoczerwone. Płótna podobne do drogich odmian różowego, czerwonego, hebanowego mogą być wykonane z tanich surowców. Istnieją sposoby, aby powierzchnia wyglądała jak marmur lub kamień..
W zależności od zastosowanych technologii, metod cięcia kłód wyróżnia się kilka rodzajów forniru:
- Obrane. Najtańszy, cienki materiał, grubość płótna wynosi od 1 do 5 mm. Pobierz go z okrągłych segmentów kłód, które obracają się, zaciskane od końców, w rowki. Metalowy nóż usuwa wióry z powierzchni. Surowce - brzoza, osika, olcha, dąb, buk. Gotowe płótno wykorzystywane jest głównie do produkcji łączonych materiałów wykończeniowych.
- Pokrojony. Grubość gotowych arkuszy wynosi od 4 do 10 mm. Uzyskuje się to poprzez obróbkę wykrojów specjalnymi nożami. Kąt nachylenia prętów podczas cięcia jest różny, co umożliwia uzyskanie płyt o różnych fakturach i wzorach. Stosowane są te rodzaje surowców: cedr, jodła, sosna, buk, grab, brzoza.
- Przepiłowany. Najdroższy widok. Jest wytwarzany przez obróbkę sześciennych lub okrągłych kawałków drewna specjalnymi piłami. Powstałe deski mają grubość 5-12 mm. Pozostało dużo odpadów, dlatego półfabrykaty produkowane są w małych partiach. Gatunki iglaste są wykorzystywane głównie.
Cięcie forniru w plasterkach, kierując noże wzdłuż włókien lub pod różnymi kątami. Otrzymuje się tkaniny kilku rodzajów, z których każdy jest oznaczony:
- promieniowy (P): z wzorem w postaci prostych pasów rocznych pierścieni na całej powierzchni;
- półradialny (PR): paski są równoległe, umieszczone na 75% powierzchni arkusza;
- styczna (T): roczne warstwy tworzą sylwetkę rosnących stożków lub zakrzywionych linii;
- powierzchnia styczna (TT): na powierzchni - zamknięte okręgi lub elipsy.
Tylna strona różni się od przedniej. „Zła strona” styka się z powierzchnią cięcia, ma mikropęknięcia, jest luźna, mniej nawet w dotyku. Przednia strona jest gładka.
Kolejna z odmian jest online.. Czasami jest uważany za plastik, ale jest to błąd. Materiał ten składa się z naturalnego drewna, uzyskanego przez rekonstrukcję: wyciskanie obranych płyt w duże bloki, a następnie cięcie na płótna. Proces wykorzystuje barwniki i klej, które pomagają tworzyć symulacje dla drogich gatunków drewna.
Technologia produkcji
Aby uzyskać płyty, wybiera się wysokiej jakości surowce. Drewno nie powinno zawierać dużej liczby sęków, przejść żywicznych, obszarów głęboko wrastającej kory, szerokich pęknięć. Svilovatosti nie są wadą, ponieważ pozwalają uzyskać piękny dekoracyjny wzór.
Przygotowanie kłód obejmuje usunięcie kory, obieranie górnych uszkodzonych warstw, cięcie na duże grzbiety. W zależności od rodzaju późniejszego przetwarzania bloki dziennika są podzielone na mniejsze fragmenty.
Aby zmiękczyć strukturę lub dostosować kolor obrabianego przedmiotu gotowanego na parze przez kilka dni lub nawet tygodni, a następnie moczonego w gorącej wodzie. Wyjątkiem są rasy kapryśne, na przykład klon. Istnieje ryzyko utraty naturalnego światła.
Aby uzyskać płótno, przygotowane drewno jest przebijane przez maszyny. Świeże arkusze są suszone, sortowane, układane w stosy i cięte.
W produkcji linii online obrany fornir zanurza się w pojemnikach z barwnikiem lub trawi za pomocą kleju już złożonego w stosy. Po pewnym czasie przekształca się w konglomerat warstwowy. Następnie klejony materiał umieszcza się pod prasą wysokociśnieniową, gdzie uzyskuje on niezbędną gęstość. Następnie z gotowej masy struganej blachy.
Cienka linia charakteryzuje się wysokimi walorami dekoracyjnymi, tworzywem sztucznym, większą odpornością na wilgoć, zmiany temperatury.
Podanie
Fornir to lekki naturalny materiał, który ma wszystkie zalety prawdziwego drzewa. Jego zakres jest bardzo szeroki..
Cienkie obrane płótna są używane do produkcji pudełek zapałek, pudełek, sklejek laminowanych klejonych. Stanowi doskonałe okładziny do płyt wiórowych, podłoży MDF, płyt kartonowo-gipsowych, ścianek działowych. Arkusze mogą być używane jako ekonomiczna opcja do naprawy starych mebli lub innych samolotów, które wymagają aktualizacji.
Fornir płasko skrawany służy do dekoracji fasad mebli, skrzydeł drzwi, wykładzin podłogowych, przedmiotów projektowych, sprzętu sportowego i domowego. Jest dobry jako materiał dekoracyjny.
Fornir przetarty służy do produkcji przedmiotów sztuki, drogich mebli, instrumentów muzycznych, parkietu, łuki drzwiowe, panele, dekoracyjne panele dekoracyjne, ekskluzywne pamiątki, szkatułki.
Płyty cennych odmian drewna o niepowtarzalnym wzorze służą do tworzenia inkrustacji w technikach intarsji, parkietów, intarsji. Są to specjalne rodzaje mozaik, w których elementy forniru są natychmiast mocowane do podstawy lub papieru podczas tworzenia ozdób.
Plusy i minusy
Cienkie płyty wykonane z drewna, przetwarzane specjalną technologią, umożliwiają wytwarzanie materiałów wykończeniowych, mebli i innych przedmiotów, których nie można odróżnić od rzeźbionych z litego drewna. Zaletą fornirowanych powierzchni jest dekoracyjność.. Włókna cięte pod różnymi kątami tworzą wiele unikalnych kombinacji wzorów i dziwnej faktury, których nie ma cała deska. Materiał ten może być stosowany do wykańczania różnych problematycznych powierzchni: zaokrąglonych lub zakrzywionych.
Fornir - materiał już przetworzony i przygotowany do pracy. Jest dobrze wysuszony, przeszlifowany, pokryty związkami ochronnymi, odporny na wiele niekorzystnych czynników, niehigroskopijny, nie podatny na pękanie, nie spleśniały. Można go przywrócić po długim użytkowaniu.
Meble i drzwi fornirowane są znacznie tańsze niż lite drewno, bardziej praktyczne. Materiał umożliwia obniżenie kosztów towarów. Dwa produkty, z których jeden jest wykonany z niedrogiej płyty wiórowej, osłoniętej cienkimi blachami, a drugi jest rzeźbiony z litego drewna, mogą wyglądać równie szlachetnie, mają porównywalne właściwości i odporność na zużycie. Ale różnica w cenie końcowej będzie znacznie inna. W tym przypadku tylko jeden przedmiot może być wykonany z jednego kłody, a fornir z niego okaże się tak bardzo, że wystarczy ukończyć 5-10 podobnych z kompozytu.
Wady - kruchość i nastrój powłoki. Jest niestabilny na zarysowania, inne rodzaje naprężeń mechanicznych. W domu ze zwierzętami środowisko będzie musiało być chronione przed pazurami i zębami.
W warunkach wysokiej wilgotności niektóre rodzaje forniru mogą się wypaczać. Nie wolno ich myć wodą ani agresywnymi produktami gospodarstwa domowego.
Pielęgnacja forniru
Zapewnienie długiego okresu użytkowania forniru pomoże w przestrzeganiu zasad dotyczących pielęgnacji.
Powierzchni nie wolno czyścić gruboziarnistymi środkami ściernymi, szczotkami z twardego metalu, roztworami zawierającymi zasady lub kwasy. Meble fornirowane nie mogą być obficie zwilżane wodą, miażdżone ostrymi przedmiotami ani czyszczone brudem za pomocą ostrza.. Filiżanek i talerzy z gorącymi naczyniami i napojami nie należy stawiać na półkach i blatach. Należy zastosować podłoża ochronne.
Kurz i plamy należy usunąć za pomocą gąbki, zamszu, serwetek lub miękkiego włosia. W przypadku wykończeń malowanych i lakierowanych zalecane są specjalne pasty. Aby usunąć tłuste zanieczyszczenia, można stosować produkty na bazie alkoholu. Ślady atramentu - zwykła gumka do szkoły.
Fornir, który utracił dawny połysk, można odnowić, pokrywając go warstwą farby lub lakieru, zachowując jego teksturę i wzór.